Wie kan er niet fietsen, bier en een pauze van het leven gebruiken? Hier zijn William OConnors woorden en een video over de perfecte ontsnapping – een die een hele dag rit door het Ierse platteland, een micro-kroegentocht, kamperen en een stevige trailrit op een moordende singletrack inhield, allemaal binnen 24 uur.
Garry Davoren, William OConnor en hun Kona Wozos boordevol uitrusting zetten hen op een daglange rit door de Slieve Aughty Mountains in Ierland. Ze zouden dan naar een paar pubs gaan en ’s avonds kamperen voordat ze op pad gingen op hun favoriete singletrack. Het kostte hen minder dan 24 uur. Je kunt de video bekijken en de woorden van Williams hieronder bekijken.
Dit verhaal begint bij mijn huis, in een klein dorpje in het westen van Ierland, waar fietsplannen voor het weekend worden gemaakt. Mijn typische reisschema omvat het inpakken van een busje en naar huis rijden. Als vuistregel geldt dat de rit minimaal twee keer zo lang moet duren als de reis. Een rit van twee uur moet gelijk staan aan een rit van vier uur. Een grote dag op de fiets kan betekenen dat u de avond ervoor de weg op moet om aan deze regel te voldoen.
De laatste tijd ben ik echter op zoek naar een nieuwe zoektocht om mijn fietsleven avontuurlijker te maken door me te laten inspireren door de Britse ontdekkingsreiziger Alastair Humphreys en zijn idee van een micro-avontuur. Een micro-avontuur, in de wereld van Humphreys, is een avontuur dat kort, eenvoudig, lokaal en goedkoop is .
Dit uitgangspunt was de basis van mijn werk. Ik heb toen drie principes ontwikkeld. Ten eerste mogen er geen auto’s bij betrokken zijn. Ten tweede moet er gekampeerd worden. Ten derde, en misschien wel het belangrijkste, moet het mountainbiken de moeite waard zijn. Deze zoektocht naar avontuur was een paar jaar geleden aangewakkerd door de aankoop van mijn eerste dikke fiets, aKona Wo. De officiële fietspaden in het westen van Ierland zijn zeer beperkt, maar de Atlantische kust, die recentelijk The Wild Atlantic Way is genoemd, is een landschap dat erom vraagt ontdekt te worden. Mijn dikke fiets opende paden en gebieden die voorheen werden genegeerd vanwege het type fiets dat ik normaal reed. De fatbike kan worden gebruikt om plezier te hebben en interessante delen met elkaar te verbinden, waar je ook bent. Ik had net mijn nieuwe fatbike aKona Wozo in ontvangst genomen. Dit is een dikke fiets met trailambities, een evolutie van de Kona Wo waarmee ik deze reis begon en een fiets die misschien wel een match is voor mijn nu verwaarloosde full suspension-fiets op uitdagender terrein. Dit avontuur moest gepaard gaan met een aantal goede paden om van te genieten en te zien hoe een dikke fiets de meer technische en snelle paden zou rijden.
Een plan begon zich te ontvouwen. De Kona Wozo is ontworpen door Garry, de eigenaar van een plaatselijke fietsenwinkel en mijn maat. Ik besloot dat de reis gezelschap nodig had. Ik heb een route uitgestippeld die verschillende wegen en delen van het pad zou verbinden die ik in de loop der jaren had gereden.
De dag brak aan en Garry en ik begonnen aan ons microavontuur met bikepacking. Fietsen waren volgeladen met spullen en we waren duizelig bij de gedachte aan de 24 uur die voor ons lag.
Onderweg kwamen we snel in het natuurlijke ritme van trappen en geklets. Op tien minuten van ons huis leek het hectische leven thuis snel te verdwijnen. We passeerden Kilchreest, een klein dorpje met één pub. Zo meten we de grootte van een dorp in Ierland. Ik was dit kleine winkeltje meerdere keren in het busje gepasseerd op weg naar een plaatselijke grindmolen en had altijd al willen bellen.
Binnen stonden een lokale boer en de winkelier met elkaar te praten. Het was een kleine kamer met eenvoudige houten planken vol met alles, van blauw touw tot rundernoten tot portiercake en brood. Het was een stukje nostalgie. Na een kort gesprek en het onvermijdelijke onderzoek naar de familielijn, was ik er zeker van dat ik je vader goed kende. De boer sprak zijn verdriet uit over het overlijden van mijn vader twee jaar geleden en zijn oprechte excuses dat hij het niet eerder hoorde.
Het tempo van het leven verandert als je fietst. Het is gemakkelijk om tijdens het rijden bij kleine winkels te stoppen en met vreemden te praten. Een eenvoudig genot dat nu aan ons voorbij gaat in de waas van een autoruit.
Tijdens de route steken we de Slieve Aughtys over, een hooggelegen land in het zuiden van Galway County. Dit gebied is buiten de gebaande paden en trekt zeer weinig toeristen. Het bestaat uit singletracks, onverharde paden en kleine landweggetjes.
We wilden Mountshannon bereiken, een klein dorpje aan het meer. Dit dorp heeft drie pubs waardoor het behoorlijk groot is. We moesten terrein bedekken, dus we gingen door. Onderweg worden kleine juweeltjes van het pad ontdekt via kleine stukjes bospad of klassieke grindafdalingen. Het is een magische tijd, een landschap van goudgeel, verbrande sinaasappels en amberbruin. Dit landschap is niet subtiel. Het is een lust voor het oog.
Nadat ik in Mountshannon was aangekomen, besloot ik dat het onbeleefd zou zijn om mezelf niet te belonen met een snelle pint. Hier is het snel afgeweken van het plan. Het was een kleine landelijke pub. Er was geen tv, geen open haard en slechts een van de bijgevoegde kleine supermarkten. Zeven locals zitten aan de bar. Twee dikke fietsen, volgeladen, werden de pub binnen gereden en wekten onmiddellijk de interesse van de lokale bevolking die op de barkrukken sprong.
Garry was ervan overtuigd dat de fietsen in orde waren in de pub en dat ze in de gaten zouden worden gehouden terwijl we aan de overkant aten. Garry was geschokt toen hij terugkeerde naar de pub. Zij waren weg. Twee oude fietsen met hoge hals werden door hen vervangen, volgeladen met onze spullen. De bar barstte in lachen uit. Ze hadden ze al overgedragen aan de lokale bevolking en wachtten op onze terugkeer.
De volgende uren werden doorgebracht met kletsen, uitleg geven over de rare fietsen en lachen met een ongelooflijk gastvrije en open groep mensen. Na nog een paar pinten en misschien een shot whisky was het tijd om naar bed te gaan.
Een klein vuurtje en een enorme sterrennacht stuurden ons naar bed. De pinten waren een grote hulp en ik viel bijna onmiddellijk in slaap. Zoals ik heb gezien, was ik net zo snel om de badkamer te gebruiken als voorheen.
De ochtend kwam. Hoewel ik pijn had van de rit van de dag ervoor en me een beetje verdoofd voelde van alle gezelligheid, was het een droge ochtend en werden de kachels snel aangestoken. Dat was zo’n beetje alles wat snel gebeurde, maar uiteindelijk gingen we op pad.
We brachten de ochtend door op asfalt om bij de paden te komen, maar deze rustige landwegen zijn een genot om te rijden. Er is altijd wel iets over een muur of om een bocht om in het oog te springen en niet veel om door verkeer te storen.
We maakten de tassen leeg en gingen zitten. De paden hier zijn steil en snel en precies wat ik zocht om de nieuwe fiets te testen. De Wozo is echt een trailfiets en de grote wielen geven het vertrouwen dat nodig is om van de remmen af te blijven. Ze zullen je grijpen en vasthouden, zodat je kunt hopen of weten dat ze dat zullen doen.
Garry deelde details over de door Kona ontworpen fiets met Garry tussen trailsecties. Superkorte liggende achtervorken, groot bereik, agressieve geometrie. Dit zijn dingen die ik in tijdschriften lees, maar waar ik nooit veel aandacht aan besteed.
Het was een prachtige dag op superpaden, die de lokale trailbouwers tot eer waren. Toen de dag ten einde liep, gingen we op een bank zitten hoog boven Lough Derg en alle heuvels die we moesten oversteken om er te komen.
We zijn erin geslaagd om vanaf de voordeur van mijn huis op de fiets te vertrekken en hebben twee dagen avontuur beleefd, met het gevoel zoveel meer bereikt te hebben dan wanneer we achterover zouden leunen en onze gebruikelijke snelwegrit hadden gedaan. Het idee van een micro-avontuur, iets kleins dat voor iedereen haalbaar is, verandert de manier waarop je je reguliere spins kunt benaderen. Avontuurlijk fietsen hoeft niet in exotische uithoeken van de wereld plaats te vinden. Je vindt het direct voor de deur.
De route
Mocht je interesse hebben, William en Garry waren zo vriendelijk om ons de GPX van hun route te bezorgen.
