Joffrey Maluski en Loc Forques gebruikten fietsen om een boot gemaakt van plastic flessen en bamboe naar de bron van de rivier de Adour in Frankrijk te slepen en peddelden er vervolgens mee naar de oceaan op dezelfde rivier om de reis van plastic afval te volgen. De video en een interview met Joffrey over hun reis vind je hier.
Joffrey Maluski, Loc Forques en Loc Forques sleepten en fietsten een boot gemaakt van 600 plastic flessen en bamboe van Tarbes naar Biarritz, Frankrijk, van 26 oktober tot 13 november. Ze fietsten naar de Col du Tourmalet in de Franse Pyreneeën om de bron van de rivier de Adour te vinden. Daarna keerden ze terug naar Anglet om over de rivier te peddelen. Het was hun doel om de afvalcyclus van bergen tot oceaan te traceren en de kracht van avontuur in de achtertuin te laten zien. Bekijk de film hieronder, scroll dan naar beneden voor een kort interview met Joffrey en een selectie foto’s van de reis.
Wat is de naam van dit project en wat inspireerde je om zo’n onorthodoxe reis te maken?
Ons project heet PlastiquAdour . Het was een combinatie van ideeën van mij en Loc. Ik was net terug van drie maanden bikepacking in IJsland. Loc zeilde ook vier opeenvolgende weken rond het Victoriameer in Afrika op een dhow die volledig van gerecycled plastic was gemaakt ( Flip Flopi-expeditie ). Het doel van de reis was om politici en schoolkinderen in Afrika te ontmoeten om mensen bewust te maken van het buitensporige gebruik van plastic en de noodzaak om het te recyclen.
Wat waren de doelstellingen van het project? Hoe zijn ze ontstaan?
Ons doel in deze expeditie was om de audiovisuele media te gebruiken als een middel om het bewustzijn te vergroten over plasticvervuiling die uit de bergen komt en eindigt in de oceaan, terwijl we laten zien dat avonturen dichtbij huis kunnen gebeuren.
Wat inspireerde je om je route te plannen?
Omdat het vervuild is met plastic, hebben we gekozen voor de rivier de Adour. Het is ook een emblematische en strategische plek in Frankrijk die de afvalcyclus belichaamt, van de bergen tot de oceaan. We werden geïnspireerd door de Water Family, een in Baskenland erkende vereniging die deze route al gebruikte om het bewustzijn over milieubescherming en het behoud van hulpbronnen te vergroten.
Hoe heb je de boot ontworpen? Hoe heb je de obstakels overwonnen?
Deze boot was ons eerste prototype. Er zijn veel voorbeelden en inspiraties online. Hoewel we ons zorgen maakten over de robuustheid, stabiliteit en handling ervan, bleef het uiteindelijk goed drijven. Hij is stabiel, maar een beetje te zwaar en niet echt wendbaar.
Hadden het aantal flessen en de grootte van uw boot invloed op de uitkomst?
We gebruikten 600 flessen en verzamelden ze allemaal in slechts drie uur op een plaatselijk festival. Dit is een herinnering aan het overmatige gebruik van plastic flessen voor eenmalig gebruik. Deze 600 flessen laten zien hoeveel plastic voor eenmalig gebruik er is, hoe het blijft en waarom dit consumptiemodel absurd is.
De boot is 3,8 meter lang, dus we hebben genoeg ruimte om de fiets voorop te zetten en al onze spullen erin. Als er een volgende komt, zal deze kleiner zijn om het gewicht zoveel mogelijk te verminderen, zelfs als dit betekent dat er minder ruimte en comfort op de boot is. Dat zou de reis uiteindelijk veel gemakkelijker hebben gemaakt.
Wat was het gewicht van het voertuig? Waren er problemen bij het vervoeren of slepen?
De boot was ongeveer 80 kilogram leeg, en ongeveer 250 kilogram inclusief ons. We hadden veel dammen en dijken om over te steken en sommige delen met een lage waterstand en grote rotsen. Dus het was soms moeilijk en we moesten meestal alle spullen eruit halen, de boot door de moeilijkheden heen leiden en alles weer inpakken.
De aanhanger was niet betrouwbaar, vooral de banden niet. Ze waren snel versleten en barstten onder het gewicht van de boot.
Waarom is Takataka.I de naam van de boot?
Swahili’s Takataka is afval. Het is een kleine knipoog en geïnspireerd door de Locs-expeditie in Afrika met The Flip Flopi, de eerste boot waarvan bekend was dat deze volledig was gemaakt van plastic afval.
Wat was je favoriete onderdeel van de reis? Zijn er verhalen of vignetten om te delen?
In werkelijkheid geniet ik ervan als dingen een beetje gek en moeilijk worden. Dus, net als de rivieroversteek tijdens de IJslandse tour, was het besturen van de boot door stroomversnellingen een hoogtepunt. We kwamen in de rivier terecht en de boot werd in een smal gedeelte weggevaagd. We wonnen aan snelheid en de rivier werd smaller. Al snel moesten we een plotselinge bocht van 90 graden naar rechts maken. We maakten ons klaar om te peddelen, maar het was onmogelijk om met zo’n boot de bocht te nemen, en we gingen recht in de braamstruiken en de boot kapseisde. We lagen allebei in het water met een gekantelde boot van 150 kilo. Op de een of andere manier draaien we het weer om en gaan door. Al onze spullen waren goed gezekerd en even verderop vonden we een peddel en een waterfles. Hoewel het een kleine schrik was, kwam alles goed. Vanaf dat moment probeerden we grotere wendingen beter te begrijpen en erop te anticiperen.
We waren van top tot teen doorweekt, een beetje koud, en meer dan vier kilometer verwijderd van Grenade sur Adour, waar we van plan waren te stoppen. Eenmaal aangekomen legden we de boot aan bij een kajakclub. We droogden onze spullen, want er was niemand anders in de buurt. Toen arriveerde Jean, een 87-jarige oprichter van de club, en vroeg ons naar het project. Hij vond het een geweldig idee en opende zijn club voor ons. We konden in de warmte slapen terwijl hij ons sleutels gaf. Eric, de voorzitter van de club en andere leden die nieuwsgierig waren naar de boot volgden. Een familie van de club nodigde ons uit om ook bij hen te komen eten. De volgende dag bood de club ons een kajaktocht en een animatie aan met de kinderen van de clubs. De vriendelijkheid en spontaniteit van de mensen bij de club zullen onze beste herinnering zijn. Onze moeilijkste dag eindigde met een aantal prachtige ontmoetingen die we nooit zullen vergeten.
Wat moet er volgens jou gebeuren opdat de samenleving het gebruik van plastic terugdringt? Is uw mening veranderd of geëvolueerd sinds u aan dit project werkte?
We moeten zoveel mogelijk heroverwegen, hergebruiken en recyclen. Door dit avontuur willen we echt dat mensen onze manier van consumeren heroverwegen en het verbod op eenmalig gebruik van plastic in onze dagelijkse gewoonten benadrukken. Ook wilden we mensen bewust maken van het grotere probleem van plastic afval. Het is een wereldwijd probleem. Via deze boot konden ze ook laten inzien dat ieder mens daar op zijn eigen manier aan kan bijdragen.
Is er nog iemand die je zou willen bedanken?
Grote dank aan alle mensen die we onderweg tegenkwamen. Ze waren erg aardig en behulpzaam tijdens de expeditie. We hebben ook met veel plezier samengewerkt met verschillende merken, belangrijke lokale actoren rond de Baskenlandvereniging, openbare organisaties en mensen.
